Sabbursdalen to nieduży park narodowy w północnej Norwegii. Powstał w 1970 roku w dolinie rzeki Stabburselva. Rośnie tam najdalej na północ wysunięty bardzo stary las sosnowy. Wiele z tych drzew ma ponad 500 lat, a ich pnie są tak grube, że dwóch dorosłych mężczyzn ich nie obejmie?drzewa tez wyglądają bardzo dziwnie, bo ich pnie i konary są w dziwne sposoby powykręcane z powodu wiejących tu silnych wiatrów. Obecnie czynione są starania, aby utrzymać istniejący drzewostan a nawet posadzić nowy. Jest tylko jeden kłopot, mianowicie w tym zimnym nieprzyjaznym klimacie drzewa rosną bardzo wolno (około 2-3 centymetrów rocznie), a poza tym, aby drzewa te wydały nasiona potrzeba dwóch po sobie następujących cieplejszych lat, aby szyszki dojrzały i można z nich było uzyskać materiał szkółkarski. Poza tym na tych terenach często padają ?kwaśne deszcze?, które także nie sprzyjają roślinności. Częściej tam wyrastają brzozy lepiej przystosowane do polarnego klimatu. W parku nie wolno poruszać się samochodami ani palić ognisk. Dziką i nietkniętą przyrodę można podziwiać poruszając się wytyczonymi szlakami i utwardzonymi drogami.